Misogi is van oudsher een oud Japans reinigingsritueel. De wortels liggen in het Shintoïsme en hebben dus een religieus karakter. Vaak wordt het lichaam ritueel (fysiek en mentaal), gereinigd onder een heilige waterval, in een rivier of meer, waarbij een aantal lichamelijke oefeningen worden uitgevoerd. Twee daarvan zijn: Furitama oftewel het “schudden van de geest” waarbij de handen in elkaar grijpen en al heftig schuddend de hele torso in beweging zet. De tweede is Torifune oftewel “boot roeien”. Morihei Ueshiba was een diep spiritueel mens en een groot aanhanger van de Oomoto religie. Een religie die in het begin van de 20e eeuw steeds meer aanhangers in Japan kreeg en zijn origine ook in het Shintoïsme ligt. Het is dus niet zo heel verwonderlijk dat aspecten van deze religie terug te vinden zijn in Aikido. Morihei Ueshiba heeft meerdere malen gezegd dat Misogi en Aikido hetzelfde zijn. Beiden hebben een reinigend karakter. Dit religieuze aspect heeft voor ons echter geen betekenis, zeker niet als westerlingen die Japanse geloofsaspecten moeilijk zullen begrijpen. De oefeningen blijven echter aanwezig. Vanwege traditie en omdat ze om respiratoire redenen gezond zijn en ook terug te vinden zijn in bepaalde technieken. Er zijn oude beelden bekend waarin O sensei Furitama en Torifune uitvoert, maar de bel Misogi zoals wij die kennen echter niet. Deze zien we alleen terug bij Shin Shin toitsu Aikido (opgericht door Koichi Tohei) en Birankai Aikido (opgericht door Kazuo Chia). Waarom is dat?
Naar verluid heeft de beroemde Samoerai en kalligrafeerder geaamd Yamaoka Tesshu (zie afbeelding) (1836-1888, beroemd om zijn zwaardkunsten, kalligrafie, drinken en slapen. Vertrouweling van de Keizer. ) de bel geïntroduceerd in de martial arts. Hij gaf marathon lessen met het zwaard en gebruikte de Misogi bel om ritme te bepalen. Zijn laatste en oudste leerling Ogura Tetsujuheeft samen met Mitamura Engyo en studenten van de Keizerlijk Universiteit Tokyo de Ichikukai dojo opgericht. Dit deden ze iets ten noordwesten van Tokyo in de stad Niiza waar de Heirinji tempel (Zen-boedistisch) stond. Zowel Ogura en Mitamura waren beide bekend met Misogi rituelen en hebben deze in de Ichikukai Dojo geïntroduceerd. Iedere maand worden daar nog steeds bel Misogi sessies gehouden voor een periode van drie dagen. Deze Misogi rituelen verschillen echter van de andere Misogi rituelen, waarbij het lichaam aan water bloot komt te staan. Bij dit ritueel worden de woorden “TO HO KA MI E MI TA ME” herhaaldelijk met kracht uitgeroepen. Het is goed mogelijk dat Ogura Tetsuju het om deze reden in de dojo heeft geïntroduceerd. Het deed hem sterk denken aan de krachtige KIAI die geuit werden tijdens zijn harde trainingen in de Dojo van zijn oude meester Yamaoka Tesshu. Naar verluid heeft Koichi Tohei aan zestig van deze drie daagse sessies meegedaan om vervolgens de techniek te introduceren aan zijn leerlingen. Daarom vinden we het alleen terug bij Shin Shin Toitsu Aikido en niet bij andere Aikido takken. De tweedeling in de Aikido wereld was al te ver heen….
De officiële naam voor de Misogibel is de “Suzu”, wat letterlijk bel betekend. Het is een holle metalen cilinder waar een metalen bal in zit. Deze bellen komen in allerlei grootte en maten voor. We zien ze bij Shinto tempels, bij de ingang en bij rituelen. Het geluid zou positieve energie geven en boze geesten verdrijven. Hoewel de bel Misogi van origine een religieuze achtergrond heeft wordt het tegenwoordig in onze martial art seculier gebruikt als onderdeel van de ademhalingstechniek.
De Misogi bel, komt in allerlei vormen voor. Links een bel zoals wij die kennen en daarnaast een 17e eeuwse, gebruikt voor Shinto rituelen. The Crosby Brown Collection of Musical Instruments
bronnen: http://ichikukai.com/eayumi.htm, http://en.wikipedia.org/wiki/Yamaoka_Tessh%C5%AB, http://www.wheatbeltaikido.com/DojoDocuments/BellMisogi.pdf